استخراج اسانس بیدمشک (Salix aegyptiaca L.) با روش تقطیر مقاومتی و مدل سازی سینتیک استخراج با شبکه عصبی مصنوعی

در این پژوهش، تاثیر متغیرهای مختلف فرایند تقطیر مقاومتی شامل گرادیان ولتاژ (5، 15 و 25 ولت بر سانتی متر)، زمان استخراج (30، 75 و 120 دقیقه) و غلظت نمک کلرید سدیم (5/0، 1 و 5/1 درصد) بر عملکرد استخراج، مصرف انرژی و محتوای فنول کل اسانس بیدمشک مورد بررسی قرار گرفت و با روش تقطیر آبی مقایسه شد. در نهایت از مدل سازی شبکه عصبی مصنوعی برای پیش بینی سینتیک استخراج اسانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بازده استخراج، مصرف انرژی و محتوای فنول کل به طور معنی داری تحت تاثیر متغیرهای زمان استخراج و گرادیان ولتاژ می باشد (05/0>p). بازده اسانس به دست آمده توسط روش های تقطیر مقاومتی و تقطیر آبی به ترتیب برابر 012/0±119/0 و 01/0±081/0 بود. بین وزن مخصوص، ضریب شکست و محتوای فنول کل اسانس حاصل از روش های تقطیر مقاومتی و تقطیر آبی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0˃p)، با این حال IC50 اسانس استخراج شده توسط روش تقطیر مقاومتی به طور معنی داری (05/0>p) بالاتر از اسانس بدست آمده با روش تقطیر آبی بود. در طراحی مدل شبکه عصبی مصنوعی گرادیان ولتاژ، زمان استخراج و غلظت نمک به عنوان ورودی در نظر گرفته شد و بازده استخراج اسانس به عنوان خروجی مدل پیش بینی گردید. نتایج نشان داد که بهترین عملکرد پیش بینی مربوط به پیکربندی 3-9-8-1 بود (036/0=RMSEو 99/0=R2). بنابراین، می توان نتیجه گرفت که روش تقطیر مقاومتی برای استخراج اسانس قابل استفاده است و مدل شبکه عصبی مصنوعی یک ابزار کمی کارآمد در پیش بینی سینتیک استخراج اسانس است.