اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با انجام پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل و آزمون پیگیری صورت پذیرفت. گروه نمونه به صورت هدفمند از بین بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی شهرستان جم و شهرک های پردیس و نفت تعداد 32 نفر بصورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل انتخاب قرار گرفتند. گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی برای گروه های آزمایشی اجرا گردید، اما گروه های کنترل هیچ مداخله خاصی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2006) و سازگاری سهرابی و سامانی (1390) بود. نتایج تحلیل کوواریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت، موجب کاهش تنظیم شناختی هیجان های منفی در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون گردیده است. همچنین گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت، موجب بهبود سازگاری شخصی، سازگاری اجتماعی، سازگاری تحصیلی، سازگاری شغلی و سازگاری خانوادگی در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون گردیده است. نتیجه کلی پژوهش نشانگر تایید کاهش تنظیم شناختی هیجان های منفی و افزایش سازگاری اجتماعی توسط گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت می باشد. به رغم مشکلات فراوانی که افراد مبتلا به اختلال افسردگی با آن درگیر هستند، خوشبختانه در سال های اخیر روش های درمانی مختلفی برای درمان و بهبود افسردگی بکارگرفته شده است. به ویژه شواهد در حال رشدی وجود دارد که نشان دهنده ی کارآیی روش گروه درمانی در بهبود اختلال های روانپزشکی از جمله افسردگی است.رر