دیپلماسی نوین؛ مطالعه موردی ایران

با تحول در نظام بین الملل، دیپلماسی سنتی قادر به حل مسایل نوظهور نمی باشد. بنابراین نیاز به دیپلماسی نوینی است که مبتنی بر اصول و منطق نوین باشد. این پژوهش با مفروض درهم تنیده شدن حوزه سیاست خارجی و محیط دیپلماسی و با روش توصیفی- تحلیلی سعی در پاسخ به این پرسش دارد که اصول و مبانی دیپلماسی در وضعیت نوین حاکم بر آن بر چه مبنایی می باشد؟ همچنین دیپلماسی ایران در شرایط جدید چگونه خواهد بود؟ در پاسخ به این پرسش این فرضیه مطرح می شود که با تحول در محیط دیپلماسی، قواعد دیپلماسی نیز از حالت سنتی خارج و اصول و قواعد جدیدی بر دیپلماسی حاکم گردیده است و بر همین اساس دیپلماسی نوین با اصول و قواعد خاص خود جایگزین دیپلماسی سنتی گردیده است. بنابراین دیپلماسی نوین الزامات خود را بر بازیگران بین الملل از جمله؛ ایران تحمیل می کند. به گونه ای که نادیده گرفتن چنین قواعدی منجر به شکست دیپلماسی و از دست رفتن توان و فرصت های دستیابی به اهداف با ابزار دیپلماتیک می شود.