قالب های معنایی فعل «خواندن» در فارسی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی قالب های معنایی فعل «خواندن» و ارایه معانی مختلف این فعل در زبان فارسی براساس انگاره معناشناسی قالب- بنیاد فیلمور (1982) با رویکرد شناختی است. پیکره مورد بررسی، معانی سرنمون و مجزای فعل خواندن در فارسی است که با روش کتابخانه ای از فرهنگ بزرگ سخن گرد آوری شده است. در این فرهنگ، پانزده معنای مختلف برای فعل خواندن آمده است. پس از استخراج شواهد مشخص شد که معنای سرنمون یا اولیه فعل خواندن، «قرایت» است. نتایج نشان داد که این فعل علاوه بر معنای سرنمون «قرایت» پنج خوشه معنایی شامل «مطابقه، درک و فهم، تحصیل، نامگذاری/ صدا زدن و استعاری» دارد که همگی در زیرقالب معنایی خاص «ادراکی-بصری» قرار می گیرند. یافته های پژوهش، تصویری روشن از معانی فعل خواندن در زبان فارسی به دست داده است و تبیین های ارایه شده در این پژوهش می توانند در آموزش زبان فارسی مفید واقع شوند و یادگیری آن را برای زبان آموزان سهل نمایند.