اثر سیلیکات پتاسیم و تنش خشکی آخر فصل بر خصوصیات فیزیولوژیکی کلزا

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی آخر فصل و محلول‎پاشی سیلیکات‎پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد در ژنوتیپ‏های بهاره کلزا، آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های زراعی مدت 96-1395 و 97-1396 درمزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. عامل آبیاری در دو سطح آبیاری معمول (شاهد) و قطع آبیاری از مرحله خورجین‏دهی به بعد و عامل محلول‏پاشی در دو سطح (محلول‏پاشی با چهار گرم در لیتر سیلیکات‎پتاسیم و عدم محلول‏پاشی) به صورت فاکتوریل در کرت‏های اصلی و ژنوتیپ‎های بهاره کلزا شامل DALGAN، RGS003، RGS×OKAPI، RGS×SLM و OG×AL در کرت‏های فرعی قرار ‏گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد صفات موردمطالعه تحت تاثیر تیمارهای کاربردی قرار گرفتند. بیش ترین عملکرد دانه (5620 کیلوگرم در هکتار) که 4/9 درصد نسبت به شاهد افزایش داشت. کلروفیل کل (71/1 میلی گرم در گرم وزن تر) در سطح آبیاری کامل به همراه محلول پاشی در ژنوتیپ OG×AL  به دست آمد. تنش خشکی آخر فصل موجب افزایش مقاومت روزنه ای، پرولین برگ، کربوهیدارت محلول برگ و کاهش مقدار کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ شد. در شرایط تنش خشکی ژنوتیپ‏های DALGAN و RGS×SLM از عملکرد بالاتری برخوردار بودند، که حاکی از نمود بهتر آن ها در شرایط تنش است. سرانجام، مطالعه ما اثر مفید سیلیکات پتاسیم را در بهبود تحمل به تنش خشکی آخر فصل در گیاهان کلزا را نشان داد.