مطالعه پاسخ های عملکردی، مورفو-فیزیولوژیکی و کیفی ریز غده های سوپرالیت سیب زمینی به پوشش های مختلف بذر

پژوهش حاضر به منظور مطالعه پاسخ های مورفو- فیزیولوژیکی ریزغده های سوپرالیت سیب زمینی (آگریا) به تیمارهای مختلف پوشش دارکردن، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی در چهار سطح شامل پرکننده ریزغده (زیولیت و کوکوپیت)، سوپرفسفات (خاکی و پوششی)، کیتوزان و سوپرجاذب به همراه تیمار شاهد (بدون پلت) بودند. کاربرد کوکوپیت با سوپر فسفات پوششی منجر به تولید بیش ترین میانگین تعداد غده (36/8 عدد در بوته)، عملکرد غده تر و خشک (23/18 و 88/3 تن در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (69/21 تن در هکتار) شد. استفاده از کیتوزان در پلیتینگ ریزغده باعث کاهش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز (به ترتیب 67/19 و 37/16 درصد) و افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز (80/37 درصد) شد. زیولیت باعث افزایش و کوکوپیت باعث کاهش درصد پروتئین غده در مقایسه با شاهد شد. این افزایش درصد پروتئین با افزایش عملکرد غده منجر به افزایش 23/32 درصدی عملکرد پروتئین در تیمار زیولیت در مقایسه با شاهد شد. استفاده از سوپرفسفات در پوشش ریزغده نیز باعث افزایش درصد پروتئین و از این طریق منجر به بالارفتن 30/30 درصدی عملکردی پروتئین در مقایسه با ریزغده دست نخورده شد. در تجزیه به مولفه های اصلی، مولفه اول که 35 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود، شامل صفات عملکرد پروتئین، لیزین و متیونین بود و مولفه دوم که 25 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود صفات محتوی پروتئین، متیونین، لیزین و نیتروژن کل را شامل شد. به طورکلی، نتایج نشان داد استفاده از سوپرفسفات پوششی و زیولیت به همراه سوپرجاذب اثرات افزایشی قابل توجهی بر صفات عملکردی و کیفی داشت.