بررسی اثر منابع مختلف گرده بر میوه نشینی نخل های حاصل از کشت بافت و پاجوش ارقام برحی، پیارم و مضافتی

در حال حاضر یکی از مشکلات تولیدکنندگان خرما در مناطق مختلف کشور، عدم میوه نشینی مطلوب نهال های کشت بافتی برخی ارقام می باشد. این پژوهش به منظور بررسی اثرات گرده ارقام مختلف بر میوه نشینی نخل های خرمای کشت بافتی و پاجوشی ارقام برحی، پیارم و مضافتی در باغ ایستگاه تحقیقاتی جهرم طی سال های 98 1397 با استفاده از آزمایش فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول گرده های مختلف با پنج سطح (شامل کدهای 7001 (شاهد)، 7005، 7013، 7030 و بویر11 حاصل از کشت بافت (B11)) و فاکتور دوم نوع رقم در سه سطح (برحی، پیارم و مضافتی) و فاکتور سوم نوع نهال در دو سطح (کشت بافت و پاجوش) بر 90 اصله درختان 10ساله اجرا شد. نتایج نشان داد بیش ترین درصد تشکیل میوه طبیعی در روش تکثیر پاجوش در رقم مضافتی با گرده های 7013 و 7030 و گرده 7013 در رقم برحی مشاهده شد. کم ترین درصد تشکیل میوه طبیعی در روش کشت بافت در رقم برحی با گرده 7001 (شاهد) دیده شد. به طور کلی، گرده های 7013 و 7030 به عنوان مناسب ترین پایه گرده زا برای افزایش درصد تشکیل میوه طبیعی و کاهش میوه های پارتنوکارپی و ریزش کرده ارقام برحی، پیارم و مضافتی حاصل از کشت بافت و پاجوش انتخاب شدند.