بررسی اثرات کورکومین بر روی نارسایی کبدی القا شده با اتانول در موش های صحرایی نر

مصرف الکل می‎تواند موجب هپاتیت و در دراز مدت باعث سیروز کبد شود. کورکومین دارای فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است.  هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی کورکومین در جلوگیری و درمان آسیب‎های کبدی ناشی از استفاده بیش از حد اتانول است.

در این مطالعه تجربی 30 سر موش‎های صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 6 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل روزانه فقط آب و مواد غذایی معمولی دریافت کردند. گروه شم روزانه فقط روغن زیتون با دوز 2cc  دریافت کردند.گروه تجربی1 روزانه فقط کورکومین دوز  100 mg/kg دریافت کردند. گروه تجربی 2 روزانه 2cc اتانول  30% دریافت کردند.گروه تجربی 3 روزانه 2cc   اتانول 30% و 50mg/kg  کورکومین دریافت کردند.گروه تجربی 4 روزانه 2cc اتانول 30% و کورکومین 100mg/kgدریافت کردند. حیوانات در مدت 28 روز،روزانه  آب ،اتانول،کورکومین و مواد غذایی را به صورت دهانی دریافت کردند.  در پایان دوره آزمایش خونگیری از قلب حیوانات به عمل آمد. سطح فعالیت ‎آنزیم‎های سرمی AST، ALT، ALP، GGT و آرژیناز و همچنین سطح سرمی‎آلبومین، پروتئین تام و نیتروژن اوره خون اندازه گیری شد. بافت کبد حیوانات در گروه های مختلف برداشته شد. جهت بررسی بافت کبد از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین استفاده شد.

تیمار با اتانول سطح فعالیت آنزیمهای سرمی ALT، AST، ALP، GGT، آرژیناز یک و نیتروژن اوره خون را بصورت معناداری نسبت به گروه کنترل،شم و تجربی1  افزایش داد (p˂0.05) در حالیکه سطح آلبومین و پروتئین تام را کاهش داد (p˂0.05).  علاوه بر این، تیمار با اتانول موجب تجمع قطرات چربی، پرخونی، نکروز، آپوپتوزیس و ایوزینوفیلی شدن سیتوپلاسم در هپاتوسیت ها گردید. با این حال تجویز همزمان اتانول و کورکومین سطح ALT، AST، ALP، GGT، آرژیناز یک و نیتروژن اوره خون را بصورت معناداری نسبت به گروه اتانول کاهش داد (p˂0.05). در حالیکه سطح آلبومین و پروتئین تام را افزایش داد (p˂0.05).  از لحاظ هیستوپاتولوژیک نیز کاهش در تغییرات ساختاری بافت کبد و آپوپتوزیس و در نتیجه بهبود بافت کبدی مشاهده گردید. 

تجویز کورکومین با دوز بالا آسیب‎های کبدی ناشی از مصرف اتانول را در موشهای صحرایی کاهش می دهد و سطح سرمی‎پارامترهای کبدی و خونی را بهبود می دهد.