بررسی میزان باقیمانده بافتی ناشی ازمصرف خوراکی مقادیر مختلف افلاتوکسین B1 درفیل ماهی (Huso huso) پرورشی

تعداد 500 عددفیل ماهی (Huso huso) باوزن متوسط gr10 100 به مدت 30 روز در وان های 2000 لیتری نگه داری و با غذای دستی ویژه فیل ماهی تغذیه و سازگاری آنان با محیط پرورشی و تغذیه دستی انجام پذیرفت . پس از انجام مراحل سازگاری، تعداد 180عدد از ذخیره مذکور انتخاب ودر 5 تیمار ازمایشی، با تراکم 12 عدد ماهی در 15 تانک 200 لیتری ذخیره سازی گردید. آب تانک ها با درجه حرارت C°218 ، میزان اکسیژن محلول ppm 3/7 و200 درصد تعویض آب روزانه، تنظیم وتامین گردید. -963.آفلاتوکسین 1B خالص با غلظتهای ppb100 و ppb75 و ppb50 وppb25 به جیره های آزمایشی اضافه گردید. غذادهی به مدت 120 روز بر مبنای 3 درصد وزن توده زنده ودر 4 نوبت در طی شبانه روز انجام پذیرفت ثبت عوامل فیزیکی وشیمیایی آب از جمله: اکسیژن محلول، درجه حرارت pH به شکل هفتگی انجام گرفت. میزان باقی مانده بافتی آفلاتوکسین ب1 در عضلات با تناوب ماهیانه و به مدت چهار ماه به روش HPLC انجام پذیرفت . بررسی علایم درمانگاهی و ثبت تلفات روزانه در دستور کار قرار داشت. بطور کلی حداکثر میزان باقیماندگی افلاتوکسین دربافت عضلانی درتحقیق حاضرppb36/.± 9/2 است که مقدارنگران کننده ای باتوجه به استانداردهای جهانی برای مصارف انسانی نمی باشد.