نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه پایدار سکونتگاه های روستایی مطالعه موردی: (روستاهای دهستان بشیوه پاطاق استان کرمانشاه)

ریک جامعه اطلاعاتی، دانش و مهارت انسان‏ها سرمایه ‏های آن جامعه محسوب می‏شوند. پیشرفت جوامع بشری درعصرحاضر به علت پیدایش بسترهای مناسب که یکی ازمهمترین آن‏ها فناوری ارتباطات و اطلاعات است، به دوراز دغدغه مکان جغرافیایی و فواصل آنها با مراکز تمدن، تنها با اتکای به دانش وتوانمدی ریتی آن‏ها امکان‏پذیراست. بهره ‏گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات می‏تواند سبب توانمندسازی و تاثیرگذاری آگاهانه این قشر فراموش شده درروند پایداری محیط روستاهای کشورگردد و توجه به آموزش ‏هایICTروستایی می‏تواند از ابعادمختلف درتوسعه پایدارروستایی موثرواقع شود. این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی (در بخش توصیفی از آماره های میانگین، درصد فراوانی و در بخش استنباطی از مقایسه میانگین و آزمون اسپیرمن استفاده شده است) در راستای توسعه پایدار سکونت‏گاه ‏های روستایی دهستان بشیوه پاطاق انجام گرفته است که اطلاعات از روش میدانی (220پرسشنامه) واسنادی به دست آمده و نتایج حاکی ازآن است که، رابطه معنی داری بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و توسعه‏ی روستایی در سطح خیلی بالایی وجود داشت به ‏طوری که روستای پاطاق با درجه توسعه یافتگی 674/0 در رتبه اول و روستای کوسه ‏ها با درجه‏ ی توسعه یافتگی 289/0 در رتبه اخر قرار گرفتند. که از دلایل عدم تاثیرگذاری می توان به موقعیت بخش مورد مطالعه و سطح پایین سواد روستاییان و عدم امکانات کافی برای استفاده عموم از این فناوری شاره کرد. بنابراین، مسیولین اجرایی محدوده‏ی مورد مطالعه پیشنهاد می‏گردد اقدام به تاسیس دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات در روستای ذکر شده کنند تا بدین وسیله شکاف ایجاد شده در توسعه یافتگی روستای مذکور نسبت به روستاهای دیگر برطرف شود.