تاثیر یک دوره تمرین عصبی - عضلانی بر تعادل ایستا و پویای سربازان در معرض آسیب اندام تحتانی

ضعف در سیستم تعادلی، منجر به بی ثباتی بدن، افزایش بار اسکلتی- عضلانی غیرفعال و در نتیجه افزایش احتمال از دست رفتن تعادل و سقوط می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات عصبی-عضلانی بر تعادل ایستا و پویا سربازان حین خدمت در معرض آسیب دیدگی بود.

تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری این تحقیق را سربازان 26- 20 سال در معرض آسیب دیدگی تشکیل دادند که از بین آنها 20 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه برابر تجربی و کنترل تقسیم شدند. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با استفاده از تست رومبرگ و تست ستاره تعدیل شده انجام شد. سپس انجام پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته (سه جلسه در هفته) انجام شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 پس از انجام تمرینات بهبود معناداری در میزان تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) (0.001=p) و تعادل پویا (با آزمون Y جهت قدامی، جهت داخلی خلفی و جهت خارجی خلفی) (0.001=p) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل وجود داشت.

پژوهش حاضر نشان داد انجام شش هفته تمرینات تحت نظارت عصبی-عضلانی با استفاده از تخته تعادل و تخته لغزان به طور معنی داری عملکرد تعادل ایستا و پویا را در سربازان در معرض آسیب اندام تحتانی بهبود می بخشد.