نقش هوش معنوی و متغیرهای جمعیت شناختی در پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل

هوش معنوی به عنوان زیر بنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه های گوناگون به ویژه ارتقاء و کیفیت زندگی زناشویی وی دارد. با این وجود نقش هوش معنوی در پیش بینی کیفیت و رضایت زناشویی در جامعه ایرانی مورد توجه قرار نگرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش هوش معنوی و متغیرهای جمعیت شناختی در پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل انجام شد.

مطالعه حاضر یک طرح مقطعی بود که در قالب طرحی مبتنی بر همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال تحصیلی 98-1397 بود که 384 نفر طبق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و پس از احراز ملاک های لازم وارد فرایند مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش معنوی کینگ (2008) و پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ (1989) استفاده شد. داده ها توسط آزمون های پارامتریک همبستگی پیرسون و رگرسیون در محیط نرم افزاری SPSS 26 تحلیل شد.

یافته ها نشان داد که، هوش معنوی (0/96 =β)، و سن (0/12- =β)، مدت تاهل (0/15- =β) نقش بسزایی در پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دارند (0/05>p).

یافته های مطالعه حاضر گویای نقش مثبت هوش معنوی در پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل می باشد. این یافته می تواند در تدوین مداخلات پیشگیرانه و درمانی با کاربست های بالینی همراه باشد. انجام یک کارآزمایی بالینی در راستای بهره مندی از مداخلات مبتنی بر آموزش هوش معنوی می تواند مسیر مناسبی برای مطالعات آتی باشد.