تغییرات فصلی در پروفیل پروتئین موکوس و ساختار اپیدرم پوست قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss در طی مراحل مختلف پرورش

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر اندازه و فصل بر پروفیل پروتئین موکوس و ساختار اپیدرم پوست ماهی قزل آلای رنگین کمان می باشد. نمونه های موکوس و پوست در طی سه فصل متوالی شامل اواخر زمستان (اسفند)، اواسط بهار (اردیبهشت) و اوایل پاییز (مهر) در سال های 1394-1393 تهیه شدند. در هر فصل، نمونه گیری به طور مجزا از چهار گروه وزنی شامل 20-2 گرم (W1)، 200-100 گرم (W2) و 600-400 گرم (W3) انجام شد. نتایج آنالیزهای بافت شناسی نشان داد که تراکم سلول های جامی شکل و ضخامت اپیدرم پوست قزل آلای رنگین کمان با افزایش دما از فصل زمستان تا فصل پاییز در همه گروه های وزنی افزایش یافت. اندازه سلول های جامی شکل در بچه ماهی ها (W1) تحت تاثیر فصل نبود، در حالی که در ماهیان بزرگتر W2 و  W3اندازه این سلول-ها با افزایش دما در فصل پاییز کاهش یافت. بین اندازه ماهی و تراکم سلول های جامی شکل نیز یک ارتباط مثبت و معنی دار مشاهده شد. آنالیز بیوشیمیایی موکوس پوست قزل آلای رنگین کمان نشان داد که همزمان با افزایش تراکم سلول های جامی شکل در فصل بهار غلظت پروتئین محلول موکوس نیز در هر سه گروه وزنی مورد مطالعه افزایش یافت. پروفیل پروتئین موکوس قزل آلای رنگین کمان نیز اختلاف فصلی در هر سه گروه وزنی نشان داد. در پاییز، پروتئین های با وزن مولکولی کمتر از 35 کیلو دالتون غالب بودند، در حالی که در زمستان این پروتئین ها مشاهده نشدند. هیچ اختلاف معنی داری در پروفیل پروتئین بین گروه های وزنی مختلف مشاهده نشد.