تبیین الگوی اکوشهری زیست پذیرکلانشهر تبریز با مدل فازی

امروزه کلانشهرها دراثرگسترش ناموزون ورشد بی رویه جمعیتی با چالش های متعدد زیستی مواجه می باشند و درپی این افزایش علاوه بر معضلات اجتماعی و اقتصادی، ازمشکلات زیست محیطی زیادی رنج می برندبنابراین ضرورت و اهمیت توجه به نظریه توسعه پایدارورویکردهای منتج از آن همچون زیست پذیری والگوی اکوشهری که می تواند موجب کاهش مشکلات مذکورگردد بیش از پیش احساس می گردد رویکرد الگوی اکوشهری زیست پذیرمی تواندشهری عاری ازمشکلات زیستی، انسان محورو با قابلیت زیست پذیری برای همه اقشارجامعه را فراهم نماید.پژوهش حاضر به منظورارزیابی الگوی اکو شهری زیست پذیرکلانشهرتبریز با استفاده از مدل فازی صورت گرفته و به لحاظ هدف کاربردی و ازنظر نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد اطلاعات وداده های پژوهش با استفاده ازابزارپرسش نامه و سوالات بسته پنج گزینه ای طیف لیکرت تهیه و تنظیم گردیده است حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و با لحاظ ضریب خطای 3درصدبه تعداد 1068عدد تعیین و بادرنظرگرفتن تراکم خانواردر هر یک ازمناطق 10گانه تبریزبه صورت تصادفی طبقه بندی شده توزیع وجمع آوری گردید.تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزار SPSSو LISRELمبتنی برمعادلات ساختاری وتحلیل چند متغیره FUZZYدر محیط GIS انجام گردیده و براساس نتایج حاصله کلانشهر تبریز درابعاد مستخرج ازمطالعات اکوشهری بامیانگین کلی 330.21 و انحراف معیار44.63 دارای زیست پذیری متوسط می باشد عدم تعادل در بین مناطق ده گانه مشهود هست ونقشه های خروجی و تحلیل های آماری نشان می دهد مناطقی که مدیریت شهری توانسته برنامه ها و طرح های شهری خودرا پیاده نماید از وضعیت زیست پذیری مناسب تری برخوردار است.