طراحی معماری بیمارستان با رویکرد بیمارمحور: شناسایی عوامل موثر بر تجربه زیسته بیمار از حس مکان در فضای درمانی

در سال های اخیر، در میان مدیران و طراحان فضاهای مراقبت های بهداشتی درمانی گرایش رو به رشدی در حرکت به سوی طراحی بیمارستان با تلفیق ادراکات بیمار و انتظارات او از محیط فیزیکی محل مراقبت وجود داشته است. سوال اساسی پژوهش نحوه انطباق ادراک عینی بر ذهنی بیماردر ایجاد حس مکان در فضای بیمارستان در تجربه زیسته وی بود. هدف این پژوهش، بررسی درک بیماران از عوامل موثر بر حس مکان در فضای بیمارستان برای ارزیابی چگونگی درک آنها از اجزاء بیمارستان بود.

این مطالعه یک پژوهش کیفی با رویکرد پدیده شناسی بود که بین تیر تا دی ماه سال 1399 انجام یافت. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف، از 23 بیمار بستری دربخش جراحی بیمارستان های پیروز و قایم در استان گیلان انجام گرفت و از شرکت کنندگان مصاحبه عمیق به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش کلایزی استفاده شد.

شامل 530 کد اولیه، 57 تم فرعی و 7 تم اصلی بود. تم های اصلی موقعیت، دسترسی، هویت، وابستگی ودلبستگی به بیمارستان، تعاملات انسانی در بیمارستان و ارزیابی بیمارستان بودند.

ارایه یک درمان موفق و خوب همراه با تعاملات انسانی درون بیمارستان بین بیمار وکاربران و همراهان در یک بیمارستان کامل با فضای کارآمد از طریق ویژگی های ثابت محیط و یک محیط شفابخش با کمک ویژگی های متغیر محیط و نیز قراگیری بیمارستان در یک موقعیت مناسب درشهر، قابلیت دسترسی و شناسایی آسان آن، در ایجاد یک حس کلی بیمار نسبت به بیمارستان، موثر بود.