بررسی حساسیت دارویی ایزوله های بالینی مایکوباکتریوم سیمیه با استفاده از روش REMA Plat در مشهد

گونه های غیرسلی مایکوباکتریوم، گروه وسیعی از مایکوباکتریومها بوده و در سرتاسر دنیا پراکندگی وسیعی دارند. افزایش جداسازی مایکوباکتریومهای غیرسلی از بیماران مبتلا به عفونتهای مایکوباکتریومی در آزمایشگاه های ایران، در ارتباط با درمان دارویی اشتباه و غیرضروری بوده بطوریکه در مواردی سویه های جدا شده به عنوان سویه های مولد سل مقاوم به دارو تلقی میشوند. طبق مطالعات انجام شده در ایران، مایکوباکتریوم سیمیه یکی از فراوانترین مایکوباکتریومهای غیرسلی است. رژیم درمانی بکار رفته شامل آنتیبیوتیکهای موکسیفلوکساسین، کلاریترومایسین به همراه داروی سوم نظیر تریمتوپریم-سولفامتوکسازول و استرپتومایسین میباشد. با توجه به مطالعات محدود صورت گرفته بر روی مایکوباکتریوم سیمیه، در این مطالعه میزان مقاومت این REMA Plate باکتری نسبت به آنتی بیوتیک های رایج مورد استفاده قرار گرفته در رژیم درمانی با استفاده از روش مورد بررسی قرار گرفت.

درمطالعه حاضر حساسیت دارویی 10 ایزوله بالینی مایکوباکتریوم سیمیه نسبت به آنتیبیوتیک های کلاریترومایسین، REMA Plate موکسیفلوکساسین، کوتریموکسازول و استرپتومایسین با استفاده از روش مورد ارزیابی قرار گرفت.

از میان 10 نمونه بررسی شده تمامی نمونه ها به آنتی بیوتیک های استرپتومایسین و کلاریترومایسین حساسیت داشتند %100) و میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های موکسیفلوکساسین و کوتریموکسازول به ترتیب 10 % و 60 % بود.)

یافته های به دست آمده از مطالعه حاضر نشان داد که موثرترین داروها با توجه به پایین بودن میزان مقاومت، جهت درمان مایکوباکتریوم سیمیه کلاریترومایسین، استرپتومایسین و موکسی فلوکساسین بودند بطوریکه می توانند به عنوان رژیم درمانی مناسب در درمان عفونت با این باکتری مورد استفاده قرار گیرند.