کنش های اجرایی و فرا ظرفیت های شغلی در دانشجویان مبتلا و غیر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی

با توجه به ویژگی های انطباقی موجود در کنش های اجرایی، هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه رابطه این کنش ها با انطباق پذیری شغلی و استخدام پذیری- به مثابه فرا ظرفیت های شغلی- در دانشجویان مبتلا و غیرمبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی (ADHD)می باشد.

در یک پژوهش همبستگی از بین دانشجویان دانشگاه بجنورد در سال های تحصیلی 98 تا 1400 ،تعداد 138 دانشجوی مبتلا به ADHD و 229 دانشجوی غیر مبتلا با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. از مقیاس های درجه بندی ADHD بزرگسالان بارکلی، نارسایی ها درکنش وری اجرایی بارکلی، مصاحبه تشخیصی ADHD، انطباق پذیری شغلی ساویکاس و استخدام پذیری خود ادراکی/ بلند پروازی راسویل و همکاران برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. داده ها با محاسبه ضرایب همبستگی پیرسون، مقایسه این روابط و بررسی اندازه های اثر مربوط به این ضرایب در دو گروه و با استفاده از نرم افزار 18 SPSS ،موردتحلیل قرار گرفت.

هم در دانشجویان مبتلا به و هم غیر مبتلا به ADHD ،روابط منفی و معناداری بین نارسایی در کنش های اجرایی با انطباق پذیری شغلی و استخدام پذیری، وجود دارد – به جز خود کنترلی در گروه غیر مبتلا- . همه این ضرایب همبستگی به جز رابطه بین استخدام پذیری و خود تنظیمی هیجان، در دانشجویان مبتلا به ADHD از لحاظ آماری قوی تر از دانشجویان غیر مبتلا می باشد. براساس متوسط اندازه های اثر، بزرگترین تفاوت ها در خود -کنترلی، مدیریت زمان، حل مساله، خود- انگیزشی و خود تنظیمی هیجان می باشد.

سطوح بالاتر نارساکنش وری های اجرایی در مبتلایان به ADHD ،کنش های شغلی این افراد را بیشتر تحت تاثیر قرار داده است.