تنوع طبیعی تحمل به شوری در توده های ریحان ایرانی براساس فلئورسانس کلروفیل، ویژگی های مورفولوژیکی و رشد

به منظور انتخاب توده های شاخص گیاه ریحان در تحمل به تنش شوری، 15 توده از نقاط مختلف ایران براساس ویژگی های مورفولوژیکی و رشد و شاخص های فلورسانس کلروفیل ارزیابی شدند. دو سطح شوری شامل (شاهد، بدون نمک) و کلرید سدیم با غلظت 40 میلی مولار (در محلول غذایی هوگلند با هدایت الکتریکی5/5 دسی زیمنس بر متر) استفاده گردید. تجزیه خوشه ای به روش میانگین k جهت شناسایی و توزیع توده ها انجام شد. براساس نتایج حاصل از پژوهش، توده ها به سه خوشه تحت تنش شوری طبقه بندی شدند. شوری اثر معنی داری در سطح احتمال یک درصد بر پارامترهای مورفولوژیکی و رشد در تمام توده ها نشان داد. در مقایسه با شاهد، کلرید سدیم، ارتفاع و تعداد برگ در توده های خاش، زابل و ارومیه را با درجه اختلاف بالاتری از سایر توده ها کاهش داد. اثر کلرید سدیم و توده با کاهش فراتر از 45 درصد وزن تر برگ، اثر توده را در شرایط شوری تایید نمود. زیست توده گیاه نیز از غلظت کلرید سدیم تاثیر پذیرفت. دامنه کاهش زیست توده کل از 19 درصد تا 43 درصد وابسته به نوع توده متغیر بود. تیمار شوری فعالیت کمپلکس فتوسیستم II را تحت تاثیر قرار داد که از داده های فلورسانس کلروفیل قابل اثبات بود. شاخص حداکثر کاریی کوانتومی فتوسیستم II و شاخص عملکرد (PI)، مهم ترین ویژگی های تاثیرپذیر از شوری بودند. در مجموع ارزیابی داده های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی، توده اردبیل به عنوان توده برتر در شرایط شوری انتخاب شد. بنابراین، انتخاب توده برای مطالعه مکانیسم تحمل به شوری در گیاه ریحان حایز اهمیت است.