اثربخشی برنامه آموزش والدین بر اساس مدل تحولی تفاوتهای فردی مبتنی بر ارتباط (DIR) بر کاهش مشکلات توجه/ بیش فعالی کودکان پیش دبستانی با نشانه های ADHD

سبک تربیتی والدین نقش بسزایی در کاهش مشکلات روان شناختی و حتی روان پزشکی دارد و تشخیص و درمان این مشکلات در سنین پایین  می تواند تا حد زیادی منجر به کاهش این اختلالات گردد ؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف اثربخشی برنامه آموزش والدین بر اساس مدل تحولی تفاوت های فردی مبتنی بر ارتباط، بر کاهش مشکلات توجه/ بیش فعالی کودکان پیش دبستانی با نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، انجام شد.

روش پژوهش از نوع تحقیقات شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودک پسر 4 تا 6 ساله با نشانه های نارسایی توجه/ بیش فعالی در شهر سرخس بود. بدین منظور 30 مادر کودک پسر 4 تا 6 ساله با نشانه های نارسایی توجه/ بیش فعالی به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور ارزیابی نشانه ها از مقیاس درجه بندی کانرز دو فرم (والد و معلم) و مصاحبه بالینی استفاده شد. و برای ارزیابی هوش آن ها از نسخه سوم آزمون هوش وکسلرکودکان استفاده شد. سپس مادران به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.

تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه آموزش والدین با تکیه  بر مدل تحولی تفاوت های فردی مبتنی بر ارتباط، باعث کاهش مشکلات توجه/ بیش فعالی در کودکان پسر پیش دبستانی با نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی می شود.

بر اساس یافته ها پیشنهاد می شود از این مدل تحولی به عنوان مدلی جامع و همه جانبه در درمان مشکلات گوناگون هیجانی و رفتاری استفاده شود.