تاثیر طراحی فضا بر رفتار و ادراک کودک: بررسی تناسب میان تعامل و خاطره در کودکان با نوع طراحی پلان و طراحی با امکانات دیجیتال

طراحی پلان باز به عنوان میراث معماری مدرن همچنان رایج است. با گسترش امکانات دیجیتال و نقش مهم آن در زندگی روزمره، استفاده از این امکانات نیز در طراحی فضاها بیشتر مشاهده می شود. اما آنچه امروزه بسیار مهم است طراحی مبتنی بر کاربر است. نیاز است در طراحی، به کاربر کودک و نیاز های وی به دلیل نقش مهم این دوره در شکل گیری شخصیت فرد توجه داشت. این پژوهش به بررسی تناسب میان ویژگی های ذکر شده، در طراحی برای کودکان می پردازد. پس از مطالعات در شاخه های روانشناسی کودک و روانشناسی محیط، مشخص شد که تعامل و خاطره دو متغیر مهم دوران کودکی هستند. همبستگی این دو با نوع پلان (باز یا تقسیم شده) در دو مرحله آزمایش با حضور دو کودک در هر مرحله سنجیده شد. همبستگی این متغیرها با طراحی با استفاده از امکانات دیجیتال نیز به همین صورت مورد آزمایش قرار گرفت. با بررسی و ارزیابی داده ها مشخص شد که میان طراحی پلان تقسیم شده با تعامل در کودکان و همچنین خاطره ی فعالیت در ذهن آن ها همبستگی مثبت وجود دارد که به نظر می رسد به دلیل مقیاس متناسب تر و برانگیختن کنجکاوی در کودکان باشد. در بررسی تناسب میان محیط دارای امکانات دیجیتال، و خاطره ی فعالیت و تعامل در کودکان نیز همبستگی مثبت به دست آمد. البته امکانات دیجیتال پدیده ای تازه است و نسل های جدیدتر به شکلی متفاوت با نسل پیشین با آن خو گرفته اند. بنابراین ممکن است همبستگی مثبت به دست آمده به دلیل همین رابطه ی کودک با امکانات دیجیتال باشد و برای به دست آمدن نتایج دقیق تر لازم است با درنظر گرفتن عوامل کنترل شده ی بیشتر انجام پذیرد.