تحلیل فرایند تولید معنا در «بلندی های بادگیر» رویکرد نشانه -معناشناختی گفتمانی

هدف رویکرد نشانه معناشناختی گفتمانی، دست یابی به -معنا از طریق برقراری ارتباط بین واحد های معنایی وتمایز دهنده در سطح کلان است. این پژوهش، چگونگی را واکاوی » بلندی های بادگیر « تولید و دریافت معنا در رمانمی کند. نظام های گفتمانی یا مبتنی بر کنش یا مبتنی برشوش می باشند که به ترتیب به وجود آورنده نظام های گفتمانی شناختی و احساسی هستند. در این رمان کنش وشوش در تعامل با یکدیگر وجود دارند؛ اما گفتمان غالب،شناختی است؛ زیرا در داستان، کنش پر رنگ تر از شوش مشاهده می شود. هیت کلیف و کاترین  دو شخصیت اصلی  شوش اصلی عشق و کنش غالب انتقام را رقم می زنند.هیتکلیف، کنشگر اصلی برای انجام کنش، توانش هایروحی، جسمی و مالی لازم را کسب و آن را با برنامه ای ازقبل تعیین شده اجرا می کند. کنشگر با طی کردن مراحل آماده سازی، آزمون اصلی، آزمون سرافرازی به مرحله ارزیابی و ارزش می رسد. ارزش مطرح برای دو شخصیتاصلی داستان، ارزشی مادی نیست بلکه ارزشی فرا مادی است، ارزشی معنوی به نام عشق که سوزان، عجیب وشورانگیز است. نظام های گفتمانی دیگری نیز در داستانوجود دارند. نظام گفتمانی احساسی، در چندین مرحله ازداستان شوش های عاطفی متفاوتی به چشم می خورند ونظام گفتمانی رخدادی کنش مبتنی بر ابرحضور حضورنظام های تقابلی همچون تولد و مرگ با هیچ گفتمانی جزرخدادی قابل توجیه نیست.