پیامدپژوهی هنر مشارکتی با تاکید بر آرای باختین

در دنیای معاصر، ارزش هنر ازطریق چگونگی فرایند شکل گیری و میزان تاثیرگذاری آن بر جامعه سنجیده می شود و هنرمندان به منظور ایجاد تحولات و نواندیشی های مطلوب در اجتماع، در پی یافتن راه حل هایی مناسب با همیاری مردم هستند. به عبارتی، تیم هنری متشکل از هنرمندان و تماشاگران، حرکتی پویا آغاز کرده اند تا در بهبودی بحران های اجتماعی سهیم شوند. ازآنجاکه چیره شدن بر چالش های مکان زیستی از جمله مسایل مهمی است که امروزه توجه بسیاری از اقشار مختلف جامعه را به خود معطوف داشته است در این راستا، هنرمندان نیز به مقابله با آن برخاسته و تلاش دارند با برپایی فعالیت های خلاقانه هنری و مشارکتی، دگرگونی های سودمند و پایدار بیافرینند. جستار حاضر، مطالعه ای تطبیقی است و پیامدهای گفت وگومندی و حضور صداهای متنوع و متکثر مخاطبان هنر مشارکتی را بر مکان زیستی می جوید. گفت وگومندی و چندصدایی در کانون اندیشه میخاییل باختین (1975-1895)، نظریه پرداز روسی جای دارد. به عقیده باختین، انسجام فرهنگی ازطریق سخن گفتن شکل می گیرد، فرایندی که در آن، باور، هویت و روابط افراد همسو می شود. ازاین رو، مقاله پیش رو، درصدد پاسخگویی به این پرسش است که چگونه در یک فعالیت هنری مشارکتی، گفت وگو و حضور صداهای متنوع مخاطبان، موجب بهبودی چالش های مکان زیستی می شود. روش این تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، منابع کتابخانه ای و اینترنتی است. نتایج این پژوهش نشان می دهد، هنر مشارکتی با ارایه فرصت های برابر به مشارکت کنندگان، به مثابه همنوازی هنرمندانه، فضایی مشارکتی و گفتمانی می آفریند تا افراد با تغییر در نگرش و دریافتی نو از مکان زیستی ، به رفع چالش های آن رهنمون شوند.