بررسی ارتباط شجاعت اخلاقی و مشارکت در تصمیم گیری بالینی پرستاران

تصمیم گیری بالینی بخش اساسی حرفه پرستاری است. پرستاری بر پایه اخلاق استوار است. پرستارانی که دارای عملکرد اخلاقی شجاعانه هستند تعهد به بیماران، از پیامدهای احتمالی و نگرانی های مربوط به خودشان برایشان مهم تر است. هدف این پژوهش تعیین ارتباط شجاعت اخلاقی و مشارکت در تصمیم گیری بالینی پرستاران بوده است.

این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1398 انجام یافت. جامعه مورد مطالعه پرستاران شاغل در CCU و ICU مرکز آموزشی، تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی بود. نمونه مورد مطالعه 195 نفر بود. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد شجاعت اخلاقی Sekerka و همکاران (2009) و مشارکت در تصمیم گیری بالینی (PDAQ) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شد.

میانگین نمره کل شجاعت اخلاقی پرستاران مورد مطالعه 48/11±38/90 (دامنه قابل کسب 105-15) بود. میانگین نمره کل تصمیم گیری بالینی در میان پرستاران مورد مطالعه 42/39±24/117 (دامنه قابل کسب 180-0) به دست آمد. شجاعت اخلاقی با مشارکت در تصمیم گیری بالینی همبستگی مثبت (397/0=r) و معنادار (001/0˂p) داشت.

نتایج حاصل نشان داد که شجاعت اخلاقی از جایگاه ویژه ای در پرستاری برخوردار است که می تواند پرستار را به سمت مشارکت فعال در تصمیم گیری بالینی سوق دهد. براین اساس پیشنهاد می شود دوره های کاربردی ارتقای اخلاق حرفه ای جهت ارتقای تصمیم گیری و عملکرد اخلاقی در بالین، برای دانشجویان پرستاری و پرستاران برگزار گردد.