تاثیر آموزش راهبردهای فراشناختی بر فرانگرانی و اضطراب در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش راهبردهای فراشناختی بر فرانگرانی و اضطراب در دانشجویان بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح های تک آزمودنی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر در خوابگاه غدیر دانشگاه بوعلی سینای همدان بودند که در سال تحصیلی 1397 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 12 نفر بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آموزش راهبردهای فراشناختی به صورت انفرادی در هشت جلسه، هر جلسه به مدت یک ساعت انجام شد.. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب بک (1988) و پرسشنامه فرانگرانی ولز (2005) استفاده شد. اندازه گیری و اجرای آزمون شامل چهار مرحله بود: مشاهده ی آزمودنی قبل از اعمال متغیر مستقل و اندازه گیری نمرات وی، اعمال متغیر مستقل و اندازه گیری نمرات آزمودنی پس از طی نیمی از کل جلسات مداخله و همچنین در انتهای جلسه آخر و اندازه گیری مجدد نمرات آزمودنی (پیگیری) پس از یک ماه.

 تحلیل داده ها با تحلیل اندازه گیری های مکرر نشان داد که آموزش راهبردهای فراشناختی بر کاهش فرانگرانی (0.001> F= 18.71، P) و کاهش اضطراب دانشجویان (0.001> F=21.69, P) تاثیر معناداری داشته است.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموختن راهبردهای فراشناختی جدید، باعث می شود فرد تشخیص دهد که نگرانی اش در بسیاری از موارد، نسبت به نشانه های بیرونی و درونی تهدید، بی مورد است؛ بنابراین می توان از آموزش راهبردهای فراشناختی برای کاهش اضطراب و فرانگرانی دانشجویان استفاده کرد.