بررسی اثرات پیاز ضایعاتی بر مصرف ماده خشک، گوارش پذیری مواد مغذی و فراسنجه های شکمبه ای و خون در گوسفندان

به منظور بررسی تغذیه سطوح مختلف پیاز ضایعاتی بر گوارش پذیری مواد مغذی، اسیدهای چرب فرار، جمعیت پروتوزوآ و فراسنجه های خونی، از چهار راس گوسفند نر کرمانی با میانگین وزنی اولیه 5/1±45 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. پس از تعیین ترکیب شیمیای پیاز ضایعاتی، این فرآورده در سطوح متفاوت براساس ماده خشک در جیره جایگزین دانه جو شد. جیره‏های آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد (بدون پیاز ضایعاتی)، 2) جیره دارای 8 درصد پیاز ضایعاتی، 3) جیره دارای 16 درصد پیاز ضایعاتی و 4) جیره دارای 24 درصد پیاز ضایعاتی بودند. مصرف ماده خشک، گوارش پذیری ماده خشک و پروتئین خام تحت تاثیر تغذیه پیاز ضایعاتی قرار نگرفت. نیتروژن مصرفی، دفعی و درصد نیتروژن ابقاء شده تغییری نکرد. هم چنین فراسنجه‏های تخمیری شکمبه از جمله pH، نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآ با افزودن سطوح مختلف پیاز ضایعاتی در جیره گوسفندان بدون تغییر باقی ماند، لیکن غلظت اسید والریک در شکمبه با افزایش سطح پیاز کاهش پیدا کرد (05/0>p). همچنین میزان کلسترول خون گوسفندان با افزودن پیاز ضایعاتی به جیره، به صورت خطی (05/0>p) کاهش یافت. به‏طور کلی، استفاده از پیاز ضایعاتی تا سطح 24 درصد ماده خشک جیره به جای دانه جو علایمی از وجود مسمومیت یا کم خونی (رنگ پریدگی مخاطات، تغییر رنگ مختصر ادرار، ضعف و بیحالی) در گوسفندان مشاهده نشد. بنابراین با توجه به این که اکثریت فراسنجه های مورد آزمایش در این تحقیق به طور معنی داری در هنگام استفاده از پیاز در جیره تحت تاثیر قرار نگرفتند، می توان از پیاز تا 24 درصد در جیره گوسفند استفاده کرد.