ارزیابی تاب آوری کالبدی نواحی شهری از منظر پدافند غیرعامل با استفاده از تحلیل های مکانی و تکنیک پرومته (مطالعه موردی: شهر بابل)

در تحقیق حاضر تاب آوری کالبدی نواحی 7 گانه شهر بابل از منظر پدافندغیرعامل و با استفاده از تحلیل های مکانی و تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره پرومته ارزیابی شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از نظر کارشناسان خبره حوزه های شهرسازی و پدافندغیرعامل استان مازندران تهدید پایه شهر بابل (حملات هوایی) انتخاب شد. سپس بر همین اساس و با مطالعه تحقیقات پیشین و اخذ نظرات کارشناسان خبره حوزه شهرسازی، پدافندغیرعامل و سازه از طریق مصاحبه و پرسشنامه، شانزده معیار موثر بر تاب آوری کالبدی شهر بابل در سه دسته فاصله از کاربری های ویژه، دسترسی به خدمات اصلی شهر و ویژگی های کالبدی بافت شهر استخراج و وزندهی شدند. سپس نقشه های معیار رستری تولید و مقادیر متوسط هر معیار برای هر یک از نواحی 7 گانه شهر بابل (به عنوان گزینه های مسئله تصمیم گیری چندمعیاره) محاسبه و ماتریس تصمیم ایجاد شد. با تولید ماتریس تصمیم و با استفاده از روش پرومته 2 نواحی 7 گانه شهر بابل بر اساس درجه تاب آوری رتبه بندی شدند و نقشه ارزیابی تاب آوری کالبدی شهر بابل تولید شد. نتایج تحقیق نشان داد که نواحی مختلف شهر بابل از تاب آوری یکسانی برخوردار نبوده به طوریکه نواحی مرکزی شهر و تا حدی نواحی جنوبی شهر نسبت به نواحی شمالی، شرقی و غربی تاب آوری پایین تری دارند. به طور کلی با فاصله از مرکز شهر تاب آوری افزایش پیدا می کند که این افزایش تاب آوری در راستای جنوبی کمتر احساس می شود. اگرچه شهر بابل  در مجموع تاب آوری متوسط به بالایی دارد، اما می توان با تحلیل تاب آوری به مهمترین دلایل تاب آوری پایین مناطق مرکزی شهر یعنی مناطق 4 و 5 دست یافت. با تحلیل نتایج تحقیق توسط کارشناسان پدافندغیرعامل مشخص شد، مهمترین دلایل تاب آوری پایین مناطق مرکزی شهری بابل (مناطق 4 و 5) تراکم بالای ساخت، بالا بودن درجه محصوریت، وجود مراکز نظامی مهم و مراکز سوخت رسانی متعدد در این مناطق می باشد.