بررسی شاخص های موثر در مکان یابی بانک ها با استفاده از مدل جدید ژئومارکتینگ مبتنی بر زیرساخت داده مکانی (مطالعه موردی: شهر سمنان)

مکان یابی، مهمترین اقدام اساسی در فرآیند بازاریابی شعب بانک هاست. انتخاب درست مکان تاثیر مستقیمی بر کارایی بانک ها در حوزه بازاریابی دارد. بازاریابی مکان محور، ترکیبی از قدرت تجسم و تجزیه و تحلیل جغرافیایی با تکنیک ها و بینش بازاریابی برای رسیدن به اهداف است. بازاریابی مبتنی بر سیستم های اطلاعات مکانی از چابکی بیشتری در تصمیم گیری های استراتژیک برخوردارند. در این عصر که پویایی داده ها اهمیت بسیاری دارد، استفاده از زیرساخت داده مکانی (SDI) می تواند بستری را برای به اشتراک گذاری داده های مکانی به وجود آورد. ژیومارکتینگ مبتنی بر SDI نقایص و ضعف های موجود در مدل های قبلی را برطرف می سازد. بر همین اساس در این پژوهش مدل جدیدی از بازاریابی مکان محور ارایه شده که برای اولین بار از زیرساخت داده های مکانی بهره می گیرد. در این راستا با به اشتراک گذاری داده های مکانی موجود، شهر سمنان به 139 منطقه شهری یا حوزه آماری تقسیم شده است. با بررسی حدود 150 شاخص جمعیتی و اقتصادی موجود در پایگاه های داده و بررسی ضریب همبستگی آن ها با تعداد شعب بانکی مشخص گردید که شاخص های نرخ باسوادی، بعد خانوار، چگالی جمعیت، فاصله از مرکز شهر، تعداد کسب و کار مهم، دهک درآمدی، تعداد آپارتمان و تعداد مدارس بیشترین ارتباط را با تعداد شعب بانکی در هر منطقه دارند. سپس با استفاده از رگرسیون چند متغیره مدلی برآوردی ارایه گردید. در این مدل شاخص تعداد کسب و کار با ضریب 0.598 بیشترین تاثیر را در تعداد شعب بانک ها داشته است. طبق نتایج این مدل منطقه شماره 62 شهر سمنان مطلوبترین شرایط را از لحاظ شاخص های مکان یابی بانکی دارا می باشد.