بررسی ویژگی های رشد و اثرات ژنوتوکسیک در جلبک سبز Chlorella vulgaris در حضور نانو لوله های کربنی تک دیواره

افزایش کاربری نانولوله های کربنی سبب سنتز گسترده و رهایش آنها در محیط زیست بویژه زیست بوم های آبی گشته است. از این رو، بررسی اثرات اکوتوکسیسیتی و ژنوتوکسیسیتی آنها بر جلبک ها به عنوان اولین زنجیره از شبکه غذایی حایز اهمیت می باشد. در این مطالعه اثرات نانو لوله های کربنی تک دیواره با قطر 2-1 نانومتر با انتخاب 6 تیمار با غلظت های 0 (شاهد)، 5/2، 25، 50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر بر جلبک سبزChlorella vulgaris  در ساعات مختلف بررسی گردید. تعداد سلول، غلظت کلروفیل a و نرخ رشد ویژه، اندازه‎گیری شدند. نتایج نشان داد که تراکم سلولی دردامنه غلظت های مذکور کاهش یافته است و اختلاف تراکم سلولی بین شاهد و تیمارها معنی دار بود (05/0<p). حداکثر تعداد سلول در تیمار شاهد از 48 ساعت به بعد حدود 104×2/6 سلول در میلی لیتر بود و کمترین آن در غلظت 150 میلی گرم برلیتر نانو ذره از 72 ساعت به بعد از معرض گذاری برابر 104× 2 سلول در میلی لیتر ثبت شد. غلظت کلروفیل a در تیمار 5/12 میلی گرم بر لیتر نانو ذره تا 96 ساعت در معرض گذاری، روند افزایشی داشت به طوری که حداکثر مقدار به میزان 175/0میکروگرم بر لیتر در 72 ساعت از معرض گذاری ثبت شد. بیشترین نرخ رشد ویژه پس از 96 ساعت در معرض قرار گرفتن سلول جلبکی، در تیمار 5/12 میلی گرم بر لیتر نانو ذره  مشاهده شد که برابر 055/0 بود. به استثناء تیمار 5/12 میلی گرم بر لیتر نانو ذره، روند نرخ رشد ویژه سایر تیمارها نسبت به شاهد کاهشی بود. جهت بررسی آسیب DNA، سلول های جلبکی تیمار شده با روش ژل الکتروفورز تک سلول قلیایی (آزمون کامت) آماده سازی شده و با استفاده از رنگ فلوروسنت رنگ آمیزی شدند. بررسی تصاویر تهیه شده با میکروسکپ فلویورسانس نشان داد که سلول های آسیب دیده ای متشکل از توده رنگی که به عنوان سرکامت شناخته می شوند به همراه یک دنباله که رشته های DNA مهاجرت کرده می باشند، دیده می شوند. سلول های تیمار نشده (شاهد) فاقد این دنباله می باشند. بنابراین، نانو لوله های کربنی تک دیواره آسیب DNA را در سلول جلبکی القاء می کنند.