تعهدات محیط زیستی دولت ها در کاهش مخاطرات زیست محیطی

نظر به اهمیت حق بر حیات به عنوان اولین و بنیادی ترین حق بشر در اسناد حقوق بشری، بررسی علل و معرفی راهکارهای حقوقی در مقابله با مخاطرات ناشی از بی توجهی به اپیدمی کووید 19 و تغییرات اقلیمی در چارچوب قواعد حقوق بین الملل محیط زیست ضروری است. بر این اساس، توجه هر چه بیشتر دولت ها به پیشگیری و پاسخ مناسب به مخاطرات زیست محیطی ضرورت دارد. پرسش اصلی آن است که دولت ها در زمینه کاهش مخاطرات زیست محیطی چه تعهداتی برمبنای حقوق بین الملل محیط زیست دارند؟ پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای، در پی تبیین تکالیف و تعهدات محیط زیستی دولت ها در مقابله با تغییرات اقلیمی و کاهش مخاطرات زیست محیطی ناشی از آن از جمله کرونا است. یافته های مقاله بیانگر آن است که با بروز همه گیری کرونا، حفاظت از محیط زیست به عنوان یکی از مصادیق نسل سوم حقوق بشر، در جهت کاهش و مدیریت مخاطرات زیست محیطی اهمیت بسزایی دارد و دولت ها باید در راستای حق حیات و حق بر سلامت افراد، تعهدات محیط زیستی پیشین خود را که در جایگاه متزلزلی قرار دارد با حسن نیت انجام دهند و در این زمینه، همکاری های بین المللی را در اجرای استانداردهای محیط زیستی در سطح ملی و بین المللی ارتقا دهند. در عین حال باید توجه داشت که بحران های اقتصادی پس از وضعیت اضطرار موجود ناشی از شیوع همه گیری کرونا، موجب افزایش اقدامات اقتصادی و مخاطرات زیست محیطی بیشتر خواهد شد. بر این اساس، توجه به اصل همکاری متقابل دولت ها در اجرای اصول حقوق بین الملل محیط زیست و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست و نیز تاسیس یک سازمان بین المللی حفاظت از محیط زیست، با هدف اتخاذ و اجرای سیاست ها و قواعد محیط زیستی مقتضی در شرایط پیش روی ناشی از همه گیری، پیشنهاد های مقاله حاضر است.