واکاوی هویتی شخص بدون ریش در نقش برجسته های اردشیر اول ساسانی

در چهار نقش برجسته ی اردشیر بابکان در فیروزآباد، نقش رستم و نقش رجب و در پشت سر شاه، شخصی با صورت اصلاح کرده نمایش داده شده است. در مورد هویت این شخص نظرات مختلفی ارایه گردیده که با عناوین مختلفی چون خواجه ی مگسپران، خدمتکار یا محافظ شاه از او یاد شده است. مقایسه ی این نوع شمایل نگاری با آنچه که از نمونه های مشابه پیش از حکومت ساسانی در ایران زمان هخامنشی و آشور بر جای مانده نشان می دهد که تراشیدن ریش یکی از سنت های رایج در میان روحانیون بلند پایه بوده که به احتمال در ادوار بعد خصوصا دوره ی ساسانی نیز تداوم داشته است. علاوه بر این، بر اساس بررسی برخی نشانه های موجود و تحلیل روایت های تاریخی، احتمال تعلق نقش شخص مذکور به فردی غیر از خانواده ی سلطنتی وجود دارد.