تبیین عرفانی آیه 89 شوره شعراء و «قلب سلیم» و تطبیق آن بر سیر انفسی عارف

در آیات 88 و 89 سوره شعراء، منفعت حقیقی و نهایی انسان مطرح می شود. می فرماید: «یوم لا ینفع مال و لا بنون» (شعرا: 88) «إلا من اتی الله بقلب سلیم» (شعرا: 89). «قلب سلیم» قلب دور از آفات ظاهری و باطنی و تهی از مطلق شرک است که در اولین گام با رهایی از آفات «خودی» حاصل می شود. عارف با سیر انفسی در این نشیه در نفس خویش به مقامی نایل می شود که یوم قیامت انفسی خویش را پیش از تجربه یوم قیامت آفاقی، درک کرده و سپس در یوم لقا و قیامت آفاقی به منفعت نهایی نایل می گردد. در این مقال مفاد آیات 88 و 89 سوره شعراء که برای اختصار با عنوان آیه «قلب سلیم» معرفی می شوند، بر اساس آموزه های عرفانی تبیین شده و مفاهیم مذکور در این آیات در ساحت انفسی عارف نگریسته می شوند.