کرامات اولیاء، بازشناسی و بازتعریف

کرامات همانند معجزات از علل خفیه غیبی و فراطبیعی برخوردارند که بشر هر اندازه در علوم و فنون پیشرفت کند، نمی تواند به کشف تامه آن علل نایل گردد. این حقیقت گرچه باعث ناشناخته بودن و غیرقابل تعریف بودن کرامت است اما دلیل نمی شود که نتوان برگرفته از شاخصه های ممتاز موجود میان آن و دیگر پدیده های مشابه، آن را بازشناسی ننمود و به تعریفی دقیق تر، با رویکردی علمی و پژوهشی دست نیافت. تعاریفی که از کرامات اولیا در منابع مختلف وجود دارد، تعاریف دقیقی نیست. دست یازی به نوعی واقع گرایی خاص که کرامات نیز در آن به عنوان یک واقعیت به رسمیت شناخته شود، از ثمرات این بازشناسی و بازتعریف است. برای این کار، ابتدا به اصل واژه کرامت می پردازیم، آنگاه جایگاه کرامات را در میان خرق عادات می سنجیم، نسبت آن را با کشف و شهود بیان می کنیم، سپس تعریف های ارایه شده از کرامات را بیان کرده، با توجه به شاخصه های یافت شده، این مفهوم را بازتعریف می کنیم.