پیشگیری زودرس از بزهکاری اطفال با رویکرد خانواده محور با مطالعه تطبیقی اسناد بین المللی و ایران

به دلیل آن که اطفال آینده سازان هر جامعه ای هستند و سرنوشت هر جامعه به کنش و رفتار این گروه وابسته است، بزه‏کاری اطفال یک آسیب بزرگ اجتماعی محسوب می‏شود. بنابراین، مسئله پیشگیری از بزهکاری آنان، اهمیت زیادی دارد، خصوصا آن که شخصیت اطفال هنوز شکل نگرفته و به دلیل وضعیت و موقعیتی که به لحاظ شرایط جسمی، روانی و اجتماعی از آن برخوردارند، افراد بالقوه آسیب پذیری هستند که ممکن است این آسیب ها را به طور واکنشی و به صورت انحراف یا تعارض با قانون و بزهکاری بروز دهند.

پژوهش حاضر به صورت روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است.

پیشگیری زودرس از بزهکاری اطفال با رویکرد خانواده محور در اسناد بین المللی نظیر اعلامیه حقوق کودک، پیمان بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پیمان حقوق کودک، اصول راهبردی سازمان ملل متحد (ریاض)، قواعد پکن پذیرقته شده است و در قالب برنامه های حمایتی خانواده محور از قبیل برخورداری اطفال از خانواده مطلوب، برقراری تعامل و توافق دوطرفه میان والدین و اطفال، تدابیر تربیتی- پرورشی خانواده، توانمندسازی خانواده ها در راستای اقدامات پیشگیری زودرس و تدابیر نظارتی والدین در راستای پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان بررسی شده است.