بررسی عوامل محیطی و روند تغییرات فصلی آنها در خلیج فارس (آبهای محدوده استان هرمزگان)

به منظور دستیابی به نحوه توزیع عمومی دما، PH، هدایت الکتریکی، اکسیژن محلول و کلروفیل a و روند تغییرات فصلی آنها از سطح تا عمق آبهای محدوده استان هرمزگان در خلیج فارس، تعداد 30 ایستگاه نمونه برداری تعیین و عوامل فوق به صورت فصلی (زمستان 1380 تا زمستان 1381) مورد بررسی قرار گرفتند. گشتهای دریایی با بکارگیری شناور فردوس 1 به انجام رسید. در این بررسی پروفیل عمودی کلیه پارامترهای مورد اشاره از سطح تا عمق با استفاده از دستگاه CTD مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که شکست لایه حرارتی و یا ترموکلاین فصلی (Seasonal Thermocline) در بهار تشکیل شده و در تابستان تشدید می گردد اما در پاییز کاهش یافته و در زمستان از بین می رود. روند تغییرات هدایت الکتریکی به جز زمستان در سایر فصول سال از درجه حرارت تبعیت می نماید. مقدار اکسیژن محلول در طول سال در لایه های عمقی 10 تا 20 متری بیشتر از لایه های عمقی دیگر بوده و بیشترین دامنه تغییرات عمودی آن در فصل پاییز می باشد. مقدار PH آب در طول سال از سطح به عمق نسبتا کاهش یافته و بیشترین کاهش آن در لایه های عمقی و در پاییز هم زمان با کاهش اکسیژن محلول ثبت گردید. غلظت کلروفیل a در طول سال در اعماق 10 تا 40 متری بیشتر از سایر اعماق بوده بطوریکه حداکثر مقدار آن در نیمه اول سال در لایه های 20 تا 40 متری و در نیمه دوم سال در عمق 10 تا 20 متری اندازه گیری گردید.