شناسایی سازوکارهای اثرگذاری توانمندی های سطح بالاتر برای ایجاد یا ارتقا توانمندی های فناورانه بنگاه دیرآمد در مسیر فرارسی فناورانه: مطالعه موردی یک بنگاه خودروسازی ایرانی

بنگاه های دیرآمد به لحاظ فناوری شکاف قابل توجهی با رقبای بین المللی خود دارند. این بنگاه ها برای پرکردن شکاف فناورانه مذکور، ناگزیر از پیمودن مسیر فرارسی فناورانه هستند. برای پیمودن این مسیر، بنگاه دیرآمد نیاز دارد در هر یک از مراحل فرارسی، توانمندی جدیدی کسب کرده و یا توانمندی های موجود خود را ارتقا دهد. پیشینه تحقیقاتی موجود، توانمندی های سطح بالاتر یا پویا را عامل ایجاد و ارتقا توانمندی های بنگاه در چهار مرحله درک ضرورت تغییر، یادگیری، یکپارچه سازی و هماهنگ سازی معرفی می کند. در هر مرحله سازوکارهایی باید به کار گرفته شود که در تحقیقات پیشین مغفول مانده است. پژوهش حاضر قصد دارد از طریق انجام یک مطالعه موردی در صنعت خودروی کشور (شرکت ایران خودرو)، این سازوکار ها را به تفکیک مراحل برای طی مسیر از تقلید صرف به تقلید خلاقانه شناسایی کند. برای این کار از ابزار مصاحبه های نیمه ساختاریافته و روش تحلیل مضمون استفاده شد و 11 توانمندی فناورانه و 20 سازوکار برای ارتقای توانمندی در طول مسیر استخراج شدند. از میان آنها 4 سازوکار در مرحله درک ضرورت تغییر، 8 سازوکار در مرحله یادگیری، 3 سازوکار در مرحله یکپارچه سازی و 5 سازوکار در مرحله هماهنگ سازی قرار داشت. نتایج نهایی به صورت مدلی مفهومی ترسیم و توسط پنل خبرگان تایید شد..