اثر اگزوزوم های مشتق از مایع مغزی نخاعی بر تمایز عصبی سلول های بنیادی مزانشیمی چربی در داربست هیدروژل آلژینات

امروزه محققین تلاش های گسترده ای جهت یافتن روش های نوین درمانی برای آسیب های عصبی انجام داده اند. در این بین نقش اگزوزوم ها در زمینه ارتباطات سلول - سلول به عنوان مکانیسمی نوین قلمداد می شود. اگزوزوم ها می توانند به عنوان عامل تمایزی مناسب عمل کنند. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمایزی اگزوزوم های مشتق از مایع مغزی نخاعی بر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی در هیدروژل آلژینات است. در این مطالعه اگزوزوم ها به روش اولتراسانتریفوژ از مایع مغزی نخاعی استخراج شده و توسط میکروسکوپ اتمی، میکروسکوپ SEM و تکنیک DLS شناسایی شد. همچنین سلول های بنیادی چربی قرار گرفته در هیدروژل آلژینات تحت تیمار با غلظت های مختلف اگزوزوم قرار گرفت. بقای سلول ها توسط روش های MTT و اکردین اورنج اتدیوم بروماید مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی فرایند تمایز سلول ها نیز توسط تکنیک ایمنوسیتوشیمی و Real Time - PCR انجام شد. بررسی هویت اگزوزوم ها وجود اگزوزوم ها با اندازه تقریبی 70 نانومتر را تایید کرد. نتایج بقا سلول ها نشان دهنده قابلیت بقا و تکثیر سلول ها در طی 14 روز است. همچنین بیان پروتیین های MAP2 (پروتیینی همراه با میکروتوبول ها) و Nestin (پروتیین فیلامنت بینابینی) با استفاده از روش ایمنوسیتوشیمی مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل از Real Time - PCR نشان داد سطح بیان ژن MAP2 در طی روز هفتم و چهاردم افزایش و بیان ژن Nestin در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان می دهد. این مطالعه نشان داد اگزوزوم های استخراج شده از مایع مغزی نخاعی می توانند سبب تمایز عصبی سلول های بنیادی مزانشیمی چربی در داربست های هیدروژلی آلژینات شود.