مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب و آموزش خلاقیت بر میزان تاب آوری و هیجان اندیشه، کارکنان بهداشت و درمان شهر یاسوج

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی دو روش آموزش نظریه انتخاب و آموزش خلاقیت بر میزان هیجان اندیشه،تاب آوری و در کارکنان بهداشت و درمان انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شامل کلیه کارکنان بهداشت و درمان شهرستان یاسوج  درسال 97-1396 بود. با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف یا در دسترس از بین کارکنان بهداشت و درمان شهرستان یاسوج با توجه به ملاک های درنظر گرفته شده تعداد45 نفر از این افراد به صورت تصادفی انتخاب و به سه گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (15 نفر برای هر گروه) سپس پرسشنامه های تاب آوری،هیجان اندیشه از هر سه گروه آزمودنی گرفته شد ، گروه آزمایش آموزش خلاقیت درمانی و آموزش نظریه انتخاب را در 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 2 ماه دریافت  کردند و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت  نکردند .یافته های پژوهش نشان داده است بین گروه های آزمایش از لحاظ متغیرهای وابسته سطح 001/0>p تفاوت معنی داری وجود ندارد. بنابراین فرضیه اصلی پژوهش رد گردد؛ یعنی اثربخشی دو روش آموزش نظریه انتخاب و آموزش خلاقیت بر میزان هیجان اندیشه،تاب آوری و در کارکنان بهداشت و درمان یکسان است. ونتایج پژوهش نشان داده است که شرکت در جلسات گروهی و افزایش کنش و واکنش های گروهی و تبادل اطلاعات و تجربه های هریک از کارکنان درجلسات آموزشی وآشنایی با نیازهای اساسی همچنین آشنایی کارکنان مولفه های شخصیتی خلاقیت درمانی شامل (اعتماد به نفس، جسارت ورزی و ریسک پذیری) توانست منجر به  افزایش تاب آوری، پویایی و افزایش بهزیستی روانی در آنها شود.