بررسی اثر غلظت های مختلف آهن و بور بر رشد و برخی خصوصیات فیزیولوژیک گیاه بومادران (Achillea millefolium L.)

گیاهان برای رشد و نمو خود به عناصر غذایی ضروری نیاز دارند. آهن و بور از جمله عناصر ریز مغذی هستند که به مقدار خیلی کم مورد نیاز گیاهان می باشند. این تحقیق به صورت گلدانی به منظور بررسی اثر آهن و بور بر گیاه بومادران، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. آهن در سه سطح (صفر، 5 و 20 میکرومولار) و بور در سه سطح (25، 50 و 75 میکرومولار) انتخاب شدند. نتایج نشان داد که اثر آهن، بور و برهم کنش آنها بر بیشتر شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی گیاه بومادران معنی دار بود. آهن (20 میکرومولار) و بور (75 میکرومولار) و برهم کنش آنها موجب افزایش معنی دار شاخص های کلروفیل a، b، کلروفیل کل، نسبت کلروفیل a/b و کاروتنویید نسبت به نمونه های شاهد (آهن 20 میکرومولار و بور 25 میکرومولار) گردید. غلظت های مختلف بور بر محتوای آب نسبی تاثیری نداشت. هم چنین غلظت های مختلف بور و آهن منجر به تغییر معنی داری در شاخص وزن خشک ریشه نگردید. آهن به صورت معنی داری بر میزان آهن ریشه و اندام هوایی و هم چنین پروتیین محلول برگ تاثیر داشت در حالیکه غلظت های مختلف بور منجر به تفاوت معنی دار در میزان آهن ریشه و پروتیین محلول برگ گردید. حداکثر میزان آهن ریشه و اندام هوایی به ترتیب 951 و 620 میکروگرم برگرم وزن خشک بدست آمد. به صورت کلی، به نظر می رسد که تیمار گیاه بومادران با غلظت های 20 میکرومولار آهن و 75 میکرومولار بور منجر به افزایش معنی دار شاخص های رشد و فیزیولوژیک این گیاه می گردد.