پاسخ آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) به کروناتین، متیل جاسمونات و سیکلودکسترین در سطوح مختلف تامین رطوبت در شرایط گلخانه

گیاهان دارویی یک منبع غنی و ارزشمند از متابولیت های ثانویه هستند که به شدت تحت تاثیر عوامل محیطی به ویژه تنش خشکی قرار می گیرند. در این راستا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار روی گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) در گلخانه اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح تامین رطوبت (40، 65 و 90 درصد ظرفیت زراعی خاک گلدان) و فاکتور فرعی سطوح الیسیتوری شامل 1) شاهد: عدم کاربرد الیسیتور، 2) 150 میکرومولار سیکلودکسترین، 3) 75 نانومولار کروناتین + 150 میکرومولار سیکلودکسترین، 4) 150 نانومولار کروناتین + 150 میکرومولار سیکلودکسترین، 5) 150میکرومولار متیل جاسمونات + 150 میکرومولار سیکلودکسترین و 6) 300 میکرومولار متیل جاسمونات + 150 میکرومولار سیکلودکسترین بودند. بجز درصد اسانس، بقیه صفات شامل محتوای پرولین برگ، نشت الکترولیت ها، محتوای نسبی آب، ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش، وزن تر و خشک سرشاخه، وزن خشک برگ و ساقه و وزن اسانس همبستگی بسیار معنی داری با یکدیگر داشتند. بیشترین میزان پرولین برگ از برهم کنش الیسیتورها (سطوح 4 و 6) و سطح تامین رطوبت 40% ظرفیت زراعی (به ترتیب 3.88 و 3.94 میکرومول بر گرم وزن تازه برگ) بدست آمد. بیشترین مقدار برای ارتفاع گیاه (28.3 سانتی متر)، قطرتاج پوشش (17 سانتی متر) و محتوای نسبی آب (79%) در سطح تامین رطوبت 90% ظرفیت زراعی مشاهده شد. بالاترین درصد اسانس در تیمار عدم کاربرد الیسیتور (2.67%) و بالاترین وزن اسانس در بوته (0.046 گرم در بوته) در تیمار عدم کاربرد الیسیتور در سطح تامین رطوبت 65% ظرفیت زراعی بدست آمد. تنش ملایم باعث افزایش عملکرد اسانس و تیمارهای الیسیتوری باعث کاهش عملکرد اسانس شدند.