بررسی تاثیر قارچ کش آلیادو (سیموکسانیل+کلروتالونیل+مانکوزب) و رانمن (سیازوفامید) در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار در دو رقم محلی و تجاری در گیلان

سفیدک داخلی یکی از مهم ترین بیماری های خیار در فضای باز و کشت های گلخانه ای ایران محسوب می شود. این بیماری توسط شبه قارچ Pseudoperonospora cubensis  ایجادشده و هر ساله خسارت زیادی به این محصول وارد میکند. در این بررسی  تاثیر قارچ کش آلیادو ترکیبی از سیموکسانیل، کلروتالونیل و مانکوزب به نسبت های 1، 2 و 3 گرم در لیتر و سیازوفامید (رانمن®) با دوز 5/0 میلی لیتر در لیتر در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار، روی رقم های محلی (حساس) و تجاری PS (خیلی حساس) در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در چهار تکرار (خیار محلی) و 3 تکرار (خیار تجاری) در منطقه کیاشهر که سابقه کشت خیار و آلودگی به این بیماری را داشت،  مورد ارزیابی قرار گرفتند. سم پاشی بلافاصله پس از ظهور اولین علایم بیماری انجام و به فواصل 5، 7 و 10 روز تکرار شد. برای ارزیابی تیمارها در هر مرحله از کاربرد قارچ کش ها، در هر کرت درصد سطح آلودگی سطح برگ های 4 بوته تعیین شد. تجزیه آماری داده ها با نرم افزار SPSS و مقایسه میانگین ها با آزمون توکی انجام گرفت.آنالیز آماری داده ها نشان داد که مصرف قارچ کش ها به طور معنی داری سبب کاهش شدت بیماری در مقایسه با شاهد شد. میزان کنترل بیماری پس از آخرین سم پاشی، در تیمارهای سیازوفامید و آلیادو 3 و 2 گرم در لیتر به ترتیب 3/89%، 8/85% و 7/79%  در خیار محلی و 1/86%، 1/85%و 79/77% در خیار تجاری تعیین شد.