ارزش غذایی گونه های گیاهی غالب مراتع کجه و چاهنو فردوس، خراسان جنوبی

مراتع به عنوان یکی از منابع پایه تولیدی، جایگاه خاصی در تامین علوفه مورد نیاز دام کشور دارند. با توجه به نقش خصوصیات کیفی علوفه بر تعیین ظرفیت چرای مرتع، هدف از تحقیق حاضر، ارایه مقادیر ارزش غذایی گونه های گیاهی غالب مراتع کجه و چاهنو شهرستان فردوس شامل؛ علف استپی (Stipa barbata)، بهمن (Stipa capensis)، زول (Eryngium billardieri)، درمنه کوهی (Artemisia aucheri Boiss) و قیچ (Zygophyllum atriplicoides)، می باشد. بدین منظور در هر تیپ گیاهی، سه توده معرف در نظر گرفته شد و در داخل آنها از 10 پایه گیاهی مرتبط با هر یک از گونه ها، در مرحله گلدهی، نمونه برداری انجام شد. سپس درصد پروتیین خام (CP)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (NDF)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD) و مقدار انرژی متابولیسمی (ME) گونه ها و مقادیر عناصر معدنی شامل؛  سدیم، کلسیم، منیزیم و پتاسیم آنها، توسط روش های مرسوم آزمایشگاهی، اندازه گیری شد. به منظور مقایسه ارزش غذایی گونه های گیاهی با همدیگر، از آزمون تجزیه واریانس (ANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین درصد پروتیین خام و مقادیر سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در گونه های گیاهی، اختلاف معنی داری وجود دارد (01/0≥ p). درصد پروتیین خام و درصد ADF و مقدار انرژی متابولیسمی تمامی گونه های گیاهی، بیشتر از مقدار تقریبی سطح بحرانی آن برای تامین نیاز روزانه یک واحد دامی در حالت نگهداری است. درمنه کوهی، دارای بیشترین درصد کلسیم (5/2%) و منیزیم (88/0%) و قیچ، دارای بیشترین درصد پروتیین خام (64/18%) و پتاسیم (03/1%) است. از اینرو، در بین گونه های موجود در ترکیب گیاهی مراتع مورد پژوهش، قیچ، بیشترین ارزش غذایی را دارد.