اثر آرایش کاشت یک‎طرفه و دو‎طرفه و سطوح مختلف نیتروژن بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی گوجه‎فرنگی رقم کارون

آرایش کاشت مناسب و مدیریت صحیح تغذیه به‎ویژه عنصر حیاتی نیتروژن از جمله موارد بسیار مهم و تاثیرگذار روی ویژگی های کمی و کیفی گوجه‎فرنگی هستند. دو آزمایش در دو مکان در ایستگاه‎های تحقیقات کشاورزی استان بوشهر در سال زراعی 97- 1396 به صورت کرت‎های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرت اصلی شامل دو آرایش کاشت (یک‎طرفه و دو‎طرفه) و کرت فرعی شامل چهار سطح نیتروژن (بدون کاربرد نیتروژن، 90، 180 و 270 کیلوگرم در هکتار) بود. نتیجه‎ها نشان داد که برهمکنش آرایش کاشت × نیتروژن در منطقه بنداروز روی عملکرد‎ تک‎بوته، ویتامین C، pH و بهره‎وری جزیی نیتروژن دارای اثر معنی‎دار بود. در سعدآباد برهمکنش آرایش کاشت و نیتروژن بر ویژگی های تعداد حفره در میوه و کل ماده های جامد محلول معنی‎دار شد. در بنداروز بیشترین و کمترین عملکرد تک‎بوته به ترتیب از مصرف 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در روش کاشت یک‎طرفه و بدون مصرف نیتروژن در روش کاشت دو‎طرفه به دست آمد. در سعدآباد کاربرد 270 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مقایسه با تیمار بدون مصرف کود، عملکرد تک بوته را به میزان 116 درصد افزایش داد. مهمترین دلیل تفاوت در عملکردهای دو منطقه، مقدار ماده آلی خاک بود.