بررسی ویژگی های شخصیتی و رفتارهای مقابله ای والدین نوجوانان دختر دارای نشانگان اختلال سلوک

یکی از دغدغه های جوامع امروزی پرداختن به مسایل نوجوانان، به ویژه نوجوانان دارای اختلال های روان شناختی ازجمله اختلال سلوک است که سلامت روان فرد را تهدید می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های شخصیتی و رفتارهای مقابله ای در جامعه آماری والدین نوجوانان دختر 14تا18ساله دارای نشانگان اختلال سلوک شهر تهران اجرا شد.

 این پژوهش، مطالعه ای مقطعی توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری را والدین نوجوانان دختر 14تا18ساله دارای نشانگان اختلال سلوک شهر تهران تشکیل دادند. نوجوانان در سال تحصیلی 1400-1399 در دوره متوسطه مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری 248 نفر مادر و پدر (والدین) بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند از بین افراد دارای نوجوان دختر با احتمال بیشتر برای ابتلا به اختلال سلوک انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسش نامه خودگزارشی نوجوانان (آخنباخ و رسکورلا، 2001)، پرسش نامه شخصیت آیزنک (آیزنک و آیزنک، 1975) و پرسش نامه راهبردهای مقابله ای (لازاروس، 1980) بود. در تجزیه وتحلیل آماری داده ها از آزمون تی تک گروهی و آزمون تی همبسته در سطح معناداری 0٫01 استفاده شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت.

نتایج نشان داد، مادران، پدران و کل والدین بررسی شده به طور متوسط، ویژگی های شخصیتی درون گرایی، روان آزرده گرایی و دروغ پردازی داشتند (0٫001>p) و فاقد ویژگی شخصیتی برون گرایی و روان گسسته گرایی بودند (0٫001>p). همچنین مادران، پدران و کل والدین بررسی شده به طور متوسط، در بخش راهبردهای هیجان محور در مقایسه با راهبردهای مسئله محور نمرات بیشتری کسب کردند (0٫001>p) و درنتیجه دارای رفتار مقابله ای هیجان محور بودند.

نتایج پژوهش، بر اهمیت تاثیر محیط خانواده و شخصیت و رفتار والدین بر بروز نشانگان اختلال سلوک نوجوانان تاکید دارد؛ زیرا در این والدین درون گرایی، روان آزرده گرایی، دروغ پردازی و راهبرد مقابله ای هیجان محور مشهود است.