طراحی، ساخت و ارزیابی دستگاه اندازه گیری زمان تاخیر در اشتعال به روش آزمون قطره

یکی از خصوصیات مورد نظر در دوپیشرانه های مایع، خاصیت خود اشتعالی آنها می باشد و کمیت لازم برای بررسی این خاصیت، زمان تاخیر در اشتعال است؛ تاخیر در اشتعال به دو دسته فیزیکی و شیمیایی دسته بندی شده و زمان تاخیر در اشتعال شیمیایی فاصله زمانی تماس سوخت و اکسیدکننده تا ظهور اولین شعله تعریف می شود. برای اندازه گیری زمان تاخیر در اشتعال شیمیایی، بهترین روش آزمایشگاهی روش تست قطره می باشد. با توجه به عوامل موثر بر زمان تاخیر در اشتعال (مانند نسبت اکسیدکننده به سوخت، دما و فشار) و پس از طراحی مکانیکی، این دستگاه با قابلیت تنظیم دما و فشار محفظه واکنش ساخته‎شد. سپس جهت کالیبراسیون و استانداردسازی این دستگاه از سوخت هایی چون تری اتیل آمین، دی متیل هیدرازین نامتقارن و مخلوط تونکا 250 و نیز از اکسیدکننده اسید نیتریک قوی و اکسیدکننده متداول AK27 استفاده شد. تکرارپذیری و پراکندگی مناسب نتایج حاصله، نشان از دقت دستگاه است.