اثربخشی برنامه مداخله رویکرد مثبت گرا بر مشکلات درونی سازی شده کودکان طلاق

عدم سازگاری کودکان با طلاق والدین شان می تواند اثرات زیان بار و مخربی روی کارکرد روان شناختی و حتی وضعیت جسمانی آن ها داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مثبت نگری بر کاهش مشکلات رفتاری درونی سازی شده کودکان طلاق بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 40 نفر از کودکان طلاق مقطع ابتدایی شهرستان عجب شیر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت  تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) اختصاص یافتند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سیاهه رفتاری کودک (CBCL) استفاده شد. برای گروه آزمایشی 15 جلسه برنامه مداخله مثبت نگری ویژه کودکان طلاق طی 5 هفته متوالی برگزار شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از روش کوواریانس تک متغیره استفاده شد و نتایج پژوهش نشان داد که مشکلات رفتاری درونی سازی شده کودکان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. بنابراین می توان گفت که آموزش مثبت نگری،  مشکلات درونی شده کودکان را کاهش داده و در این زمینه به آنها کمک خواهد کرد.