بررسی اثر بر همکنش نیترات و نیتریت از رژیم غذایی و ویتامین C و سطوح ادراری و سرمی نیترات و نیتریت: مطالعه قند و لیپید تهران

مطالعات نشان داده آنتی اکسیدان ها از تبدیل نیترات و نیتریت به ترکیبات نیتروزه پیشگیری می کنند.  همین دلیل مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر میان کنش نیترات و نیتریت از رژیم غذایی و ویتامین C و سطوح ادراری و سرمی نیترات و نیتریت انجام شد.

این مطالعه مقطعی در قالب فاز 6 مطالعه قند و لیپید تهران در سال 1394 بر روی 251 فرد بزرگسال انجام شد. دریافت های غذایی با استفاده از یک پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک ارزیابی شد. میانگین دریافت روزانه نیترات و نیتریت و ویتامین C برآورد گردید. سطح سرمی و ادراری نیترات و نیتریت با استفاده از روش گریس اندازه گیری شد. به منظور تعیین اثر ویتامین C بر میان کنش نیترات و نیتریت رژیم غذایی و سطح ادراری و سرمی آنها از آزمون رگرسیون خطی با تعدیل اثر مخدوشگرها، استفاده شد.

ارتباط معنی دار بین نیترات دریافتی و سطح ادرای آن در بالای میانه دریافت ویتامین C مشاهده شد(B= 0/004, P-value= 0/004).  همچنین این رابطه بعد از تعدیل سن، جنس، نمایه توده بدنی، کالری دریافتی به صورت معنی دار باقی ماند(B= 0/03,P-value= 0/001). اثر برهمکنش ویتامین C در رابطه نیترات دریافتی و ادراری در مدل تعدیل شده برای نیترات و نیتریت دریافتی همچنان معنی دار یافت شد(B= 0/003 P-value= 0/001).

افزایش دریافت ویتامین C دریافتی به طور معنی داری منجر به افزایش دفع ادراری نیترات می شود. به نظر می رسد ویتامین C در برهمکنش نیترات دریافتی و دفع ادراری آن موثر است.