بررسی رابطه ی اضطراب ناشی از کووید-19 و اضطراب سلامت: نقش میانجی مولفه ی نگرانی جسمانی

مدل های فعلی مولفه ی نگرانی جسمانی حساسیت اضطرابی را به عنوان متغیری اساسی مرتبط با پیامدهای روانشناختی ناشی از همه گیری کووید-19 نشان می دهند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی اضطراب ناشی از کووید-19 و اضطراب سلامت با میانجی گری مولفه ی نگرانی جسمانی در طول پاندمی کووید-19 انجام شد.

این مطالعه از نوع پژوهش های توصیفی- مقطعی و داده ها به صورت اینترنتی جمع آوری شد. بدین منظور 554 نفر از بزرگسالان شهر تهران به وسیله یک پرسشنامه آنلاین از 1 تا 15 تیرماه 1399، به صورت ناشناس به روش نمونه گیری در دسترس مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزارهای این مطالعه شامل سیاهه اضطراب کرونا ویروس، پرسشنامه اضطراب سلامت و پرسشنامه حساسیت اضطرابی بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری توسط نسخه 25 نرم افزار SPSS و نسخه 8/80 نرم افزار لیزرل تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: 

دامنه سنی شرکت کنندگان بین 18 تا 65 سال با میانگین و انحراف معیار 12/21±38/03 بود. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که مولفه ی نگرانی جسمانی و اضطراب سلامتی رابطه مثبت و معنی داری با اضطراب ناشی از کووید-19 دارد (0/05>P). نتایج معادلات ساختاری نشان داد مسیر مستقیم معناداری از اضطراب سلامت به اضطراب ناشی از کووید-19 برقرار است همچنین مسیر غیرمستقیم معناداری از اضطراب سلامت به اضطراب ناشی از کووید-19 به واسطه مولفه ی نگرانی جسمانی با ضریب مسیر 0/16 درصد برقرار است.

نتیجه گیری:

 مولفه ی نگرانی جسمانی ارتباط بین اضطراب سلامتی و اضطراب ناشی از کووید-19 را در نمونه ی ایرانی میانجی گری می کند. این یافته ها می تواند در پیشگیری موثر و تبیین اثرات روانشناختی همه گیری کووید-19 کمک کند.