بررسی رژیم غذایی ماهی کاراس Carassius gibelio در دریاچه نئور استان اردبیل ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus)

طی سالیان اخیر تغییرات وسیع اکولوژیک در دریاچه نیور به وجود آمده وگونه ماهی مهاجم کاراس Carassius gibelio غالب گردید. در راستای کنترل جمعیت این گونه، وضعیت بیولوژی آن در سال 1395 در دریاچه نیور مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با استفاده از ادوات صید تور گوشگیر ثابت و تور پره ساحلی صید شدند. نمونه ها پس از ثبت مشخصات ظاهری وزن بدن، طول کل و جنسیت، کالبدشکافی و محتویات روده ای آن ها در آزمایشگاه شناسایی و شمارش شدند. ماهیانی که در فصول بهار، تابستان و پاییز مورد بررسی تغذیه ای قرار گرفتند، به ترتیب دارای میانگین وزنی  36/25±59/76، 42/85±54/72 و 26/32±102/66 گرم، میانگین طولی 36/51±146/20، 38/20±133/40 و 13/04±174/41 میلی متر داشتند. از لحاظ طول نسبی روده ماهیان، میانگین به ترتیب 0/28± 2/82، 0/34±2/88 و 0/34±3/19، میانگین ضریب چاقی 0/28±1/67، 0/16±1/85 و 0/15±1/90 و میانگین شدت تغذیه ماهیان 136/91±250/34، 64/11±165/11 و 86/99±163/45 در فصول بهار تا پاییز متغیر بود. این ماهی در دریاچه نیور بیش تر از دتریت تغذیه نمود. از لحاظ تغذیه از فیتوپلانکتون ها، از 4 تا 6 شاخه فیتوپلانکتونی مصرف کرده که بیش ترین میزان در فصول مختلف از شاخه باسیلاریوفیتا بود. هم چنین از 36 تا 44 جنس فیتوپلانکتونی تغذیه کرده جنس Synedra غالب بود. از لحاظ تغذیه زیوپلانکتونی از 2 تا 4 شاخه زیوپلانکتونی مصرف کرده که بیش ترین میزان از شاخه روتاتوریا بود. به علاوه از 2 تا 10 جنس زیوپلانکتونی تغذیه کرد. دامنه طول و وزن ماهی کاراس، نشان از شرایط نامطلوب محیطی برای تغذیه و زیست این ماهی در دریاچه نیور داشت.