طراحی مبتنی بر شواهد در مراکز درمانی با رویکرد ارزیابی قیاسی

 رویکرد طراحی مبتنی بر شواهد، حرکتی مهم و رو به رشد در جهت ایجاد محیطی امن برای مراقبت از بیماران است. این رویکرد در معماری با عنوان «تلاشی برای ارتقای بهتر زیستن بیماران، بهبود فرایند درمان، ایمنی و کاهش استرس» به وسیله بهترین شواهد شناخته می شود. پژوهش حاضر در پی آن است که چگونگی طراحی مراکز درمانی را با روش مبتنی بر شواهد و با هدف بهبود کیفیت فضا و کاهش خطاهای پزشکی ارایه دهد. این پژوهش براساس مطالعات کتابخانه ای، مشاهدات میدانی و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسش نامه از بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران صورت گرفته که با روش ارزیابی قیاسی و تحلیل نتایج، راهکارهای مناسب طراحی ارایه شده است. نرم افزارهای مورد استفاده ASPECT و SPSS22 بوده است. با توجه به اینکه که میانگین میزان رضایتمندی بیماران بستری بیمارستان امام خمینی(ره) در مقیاس لیکرت در بخش خلوت و مشارکت (2)، دید (6/2)، دسترسی به طبیعت (3)، آسایش و کنترل (7/2)، خوانایی فضا (4)، طراحی داخلی (8/1)، تسهیلات (4/2) و کارکنان (7/3) به دست آمده است، این نتایج حاکی از آن است که وضعیت متغیرهای طراحی داخلی، خلوت و مشارکت، تسهیلات و دید به ترتیب پایین تر از حد مورد انتظار است و متغیرهای خوانایی فضا، کارکنان و دسترسی به طبیعت به ترتیب در وضعیت مناسب تری هستند.