بررسی پدیدارشناسانه پیشران‎ها و چالش‎های رعایت عفاف در دانشجویان پسر دانشگاه فردوسی مشهد

هدف مطالعه حاضر، واکاوی چگونگی روابط پیش از ازدواج پسران دانشجو و کشف پیشران‏ها و چالش‎های رعایت عفاف است.

این پژوهش کاربردی، با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناختی انجام گرفت. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود و 48 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی با نمونه‎ گیری هدفمند «باحداکثر تنوع»، مورد مصاحبه نیمه‎ ساختاریافته قرار گرفتند و به روش کدگذاری سه مرحله‎ ای استراوس و کوربین تجزیه‎ وتحلیل شدند.

عبارت های بیان‎شده از سوی مشارکت کنندگان، در قالب 858 مفهوم، 62 مقوله و 14 مضمون دسته‎ بندی شدند. با بررسی تجارب زیسته افراد، یافته‎ ها با اندکی اغماض، در سه محور دلایل ورود به روابط نامشروع، دلایل ترک روابط نامشروع و دلایل دوری از روابط نامشروع جای گرفتند. مضامین استنباط‎شده در محور اول شامل مذهب اباحه ‎گری، افول هویت بومی، غلبه نیاز جنسی، مسایل روانشناختی، بستر اجتماعی رسانه‎ ای محرک، خودفریبی و رویای دست‎ نیافتی ازدواج و مضامین محور دوم مشتمل‎ بر معنویت گرایی، غیرت‎ورزی و پیامداندیشی بودند. آسیب زا بودن روابط نامشروع، تامین نیاز جنسی از سایر روش‎ها، نبودن شرایط روابط نامشروع و انتخاب مسیر عفاف نیز، چهار مضمون محور سوم مشخص شدند.

عمده ترین چالش‎های رعایت عفاف و عوامل درگیری در روابط نامشروع (موانع عفاف)، وجود توامان چهار عامل «نیاز جنسی»، «عدم‎ امکان برآورده ساختن مشروع»، «روحیه اباحه‎ گرانه و روشنفکرمآب» و «فضای اجتماعی و رسانه ای محرک» شناخته شد و پیشران‏ه ای عمده عفاف در جمعیت مطالعه ‏شده نیز، ایمان و وجدان‏های اخلاقی «هنوز بیدار»، جو خانوادگی دینی_اخلاقی و نظارت اجتماعی بوده است.